Από τη Μαριλένα Μοσχογιαννάκη
Είναι συνήθως σπάνιο τα Ευρωπαϊκά Προγράμματα Erasmus+ να έχουν θέμα σχετικό με τη τεχνολογία, τις επιστήμες ή ακόμα και μία μίξη αυτών – τομείς που προσωπικά ιδιαίτερα με ενδιαφέρουν – γι αυτό το λόγο όταν ένα τέτοιο πρόγραμμα εμφανίζεται μπροστά μου, δεν θα μπορούσα να έχανα την ευκαιρία να δηλώσω συμμετοχή. Έτσι ακριβώς έγινε και με το Robotics 2.0, το οποίο γινόταν εξ ’ολοκλήρου στο Βερολίνο, την πρωτεύουσα της Γερμανίας. Η αίτηση μου ήταν επιτυχής και το όνειρο γινόταν πραγματικότητα!
Φτάνοντας δυο μέρες νωρίτερα από την επίσημη ημέρα έναρξης του προγράμματος, είχα προλάβει να επισκεφτώ και φωτογραφίσω τα κυριότερα μνημεία, κτήρια ενδιαφέροντος και τις πλατείες του. Το πρόγραμμα ξεκίνησε με δραστηριότητες που σκοπό είχαν τη γνωριμία των 20 συμμετεχόντων, όπως δηλαδή συνήθως ξεκινάνε αυτές οι ανταλλαγές νέων. Στο τέλος της μέρας, όλοι ξέρουμε τα ονόματα των 19 υπολοίπων νέων, έχει σπάσει ο πάγος ανάμεσα μας, ίσως και να γνωρίσουμε λίγα παραπάνω όπως με τι ασχολείται, αν έχει αδέρφια, πόσες γλώσσες μιλάει ή αν μισεί το κολύμπι και αγαπάει τα φίδια. Οι πρώτες παρέες δημιουργούνται, κάποιοι νιώθουν πιο άνετα με συγκεκριμένα άτομα, κάποιοι άλλοι ίσως να δυσκολεύονται στην επικοινωνία και οι υπόλοιποι μπορεί να είναι τόσο εξωστρεφής που να χαρακτηρίζονται η ψυχή της ομάδας.
Aπό την δεύτερη μέρα και μετά, γίνονται δραστηριότητες σχετικές με τη θεματολογία του προγράμματος παραδείγματος χάριν με σκοπό τη συζήτηση γύρω από τη Τεχνική Νοημοσύνη (Artificial Intelligence) και τα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν, τίθεται μία μελέτη περίπτωσης όπως «Αν τα αυτό-οδηγούμενα οχήματα (self-driving cars) πρέπει να θέτουν σε προτεραιότητα την ασφάλεια και ζωή του οδηγού και των επιβαινόντων ή αυτή των πεζών». Υπάρχουν διάφορα σενάρια που μπορούν να μελετηθούν όπως ηλικιακά, φύλου ή ακόμα και καταγωγής/ ντυσίματος (ταυτιζόταν με το επαγγελματικό status). Ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο που μας γνωστοποιήθηκε ήταν το παρακάτω
Η συζήτηση σε ομάδες, το να σκεφτούμε όλοι τα θετικά και τα αρνητικά, να εκφράσουμε την άποψη μας πάνω σε ένα δύσκολο θέμα βασισμένοι σε επιχειρήματα και τέλος να μάθουμε μέσα από αυτή τη διαδικασία ήταν η ουσία των δραστηριοτήτων και εργαστηρίων όπως η παραπάνω.
Ένα επόμενο μεγάλο εργαστήριο ήταν η γνώση σχετικά με τα drones (μη-επανδρωμένα αεροσκάφη), η εκμάθηση των δυνατοτήτων τους και της εφαρμογής που τα κατεύθυνε και εν τέλει η πτήση του drone και ο αγώνας. Χωριστήκαμε σε 3 ομάδες όπου η κάθε μία είχε το δικό της drone, το βάλαμε να επικοινωνεί με τη συσκευή τηλεφώνου μέσω της εφαρμογής και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε πως κινείται. Όσο περνούσε η ώρα, καταλαβαίναμε περισσότερα από τα κουμπάκια του τηλεχειριστηρίου, το κινούσαμε με πιο ομαλές κινήσεις, εξοικειωνόμασταν ακόμα και να βλέπουμε τα εμπόδια μόνο από τα μικρή οθόνη που είχαμε μπροστά μας. Η ομάδα μου έχασα στον τελικό αγώνα, αλλά είχαμε διασκεδάσει τόσο πολύ μέχρι τότε που δεν μας ένοιαζε. Ένα βιντεάκι από τη δική μου ομάδα μπορείτε να δείτε εδώ:
Τις επόμενες μέρες αφιερώσαμε αρκετό χρόνο στο να γνωρίσουμε την πόλη, τα μουσεία και τα τεχνολογικά εκθέματα της, την εξέλιξη των μηχανών (DeutschesTechnikMuseum) ή και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών (ComputerspieleMuseum) και τέλος να φανταστούμε πως θα είναι ο πλανήτης μας στο μέλλον (Futurium). Υποθετικά ερωτήματα μας τέθηκαν όπως Αν χρειαζόμαστε όλα αυτά που έχουμε στην καθημερινότητα μας? Ή Τι κάνουμε όλο αυτό το χρόνο που έχουμε στη διάθεση μας? Ή Πως θα παράγουμε ενέργεια στο μέλλον? Ή Πως θα τρεφόμαστε? Ή Τι μορφή θα έχει η εργασία μας? Κτλ. Υλοποίησα ένα εργαστήριο σχετικά με τη χρήση του scratch, μια γλώσσα προγραμματισμού κυρίων εκπαιδευτικού χαρακτήρα που αναπτύχθηκε από το Lifelong Kindergarten Group του MIT Media Lab και σκοπό έχει τη δημιουργία παιχνιδιών, ιστοριών, quiz κα. Οι συμμετέχοντες συνεργάστηκαν και μας έδωσαν ωραίες ιστορίες, αστεία παιχνίδια με πάτημα μόνο ενός κουμπιού ή και μαθηματικά προβλήματα προς επίλυση από τους υπόλοιπους.
Η πολυπολιτισμική βραδιά δεν θα μπορούσε να λείπει, με παρουσιάσεις των χωρών-μελών του προγράμματος, δοκιμές στα εθνικά προϊόντα και χορούς των διαφόρων περιοχών. Η παρουσίαση της Ελλάδας είχε πολύ πλάκα, ο Κωστής, ο Γιάννης και ο Δημήτρης με τον δικό τους μοναδικό τρόπο παρουσίασαν από τα νησιά μας μέχρι τα ποτά μας και διάσημους Έλληνες του εξωτερικού.
Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία, σε μία πανέμορφη πόλη και με ενδιαφέροντες συμμετέχοντες! Τις ημέρες εκείνες λάμβανε χώρα το Festival of Lights, που διάφορα βίντεο και εικόνες χρωμάτιζαν τα αξιοθέατα τους.
Ευχαριστούμε πολύ!
